ZBAWIENIE JEST TYLKO W CHRYSTUSIE JEZUSIE: ZBAWIENIE DAREM ŁASKI BOŻEJ

Pewnego razu uczniowie słuchając Pana Jezusa zadali Mu pytanie:„Któż więc może być zbawiony?„ (Ew.Marka 10:26b) A na to odpowiedział im Pan Jezus:„U ludzi to rzecz niemożliwa,…”(Ew.Marka 10:27a). Kontynuując mówił: „…ale nie u Boga; albowiem u Boga wszystko jest możliwe.” (Ew.Marka 10:27b).

Człowiek zaszedł tak daleko, ze nie jest w stanie zawrócić. Użyję przykładu osoby, która poszła na spacer do lasu i weszła głęboko w las błądząc w samym środku dużego ciemnego lasu wszystkie drogi wydają się jednakowe zarośnięte krzakami wokół pełno drzew i do tego wśród dzikich i niebezpiecznych zwierząt. Potrzebuje pomocy kogoś, drugiej osoby, która zna drogę wyjścia z tego niebezpiecznego miejsca i pojawia się ktoś, kto przychodzi i wyprowadza go z tego ciemnego i niebezpiecznego lasu. Tą osobą jest Pan Jezus Chrystus, który przeniósł z królestwa ciemności do królestwa światłości (Kol.1:13). Wyprowadził nas ze śmierci do życia (Efez.2:4-6). Pan Jezus Chrystus przenosi nas z miejsca niebezpiecznego położenia na miejsce bezpieczne. Chrystus Pan stawia na bezpiecznym gruncie. W Psalmie 40:3 jest napisane:

” Wyciągnął mnie z dołu zagłady, Z błota grzązkiego. Postawił na skale nogi moje. Umocnił kroki moje.”

Człowiek sam samego siebie nie może zbawić. Ten który wpadł do głębokiego dołu nie może sam siebie wyciągnąć, ani ten, który wpadł do błota grząskiego nie jest w stanie się sam wyciągnąć chwytając za włosy czy uszy. Potrzebuje pomocy drugiej osoby i to nie przypadkowo napotkanej osoby,bowiem:

„Przecież brata żadnym sposobem nie wykupi człowiek Ani też nie da Bogu za niego okupu, Bo okup za duszę jest zbyt drogi I nie wystarczy nigdy…” (Ps.49:8-10).

Człowiek człowiekowi nie jest w stanie pomóc w kwestii zbawienia. Człowiek drugiego człowieka nie może zbawić. Może to uczynić tylko i wyłącznie jedna osoba, a tą osobą jest Bóg, którym jest JEZUS CHRYSTUS (Ew.Jana 1:1-3.14). (Kol.1:19.2:9). (Hebr.1:8-9). (1 Jana 5:20). (Izaj.9:5).
Człowiek sam siebie samego nie może zbawić. Potrzebuje pomocy drugiej osoby i tutaj tylko jedna osoba może pomóc, a jest nią tylko Pan Jezus Chrystus. W księdze Dziejów Apostolskich 4:12 mamy napisane:

„I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.” (Dzieje Ap.4:12) – TYLKO JEZUS CHRYSTUS.

Pan Jezus, kiedy Mu zadano pytanie: „Któż tedy może być zbawiony?„ Odpowiedział: „U ludzi to rzecz niemożliwa„. Aby znaleźć się w królestwie Bożym musi się być tak doskonały jak Bóg Ojciec jest doskonały. Pan Jezus Chrystus powiedział:

„Bądźcie wy tedy doskonali, jak Ojciec wasz niebieski doskonały jest.” (Ew.Mat.5:48)

Czy człowiek może być tak doskonały? Raczej Nie! Takim żyjącym człowiekiem na ziemi był tylko i wyłącznie jeden i był nim Pan Jezus Chrystus.W Ewangelii Mateusza 5:17 mamy zapisane słowa Pana Jezusa Chrystusa, który tak powiedział odnośnie wypełnienia Prawa Bożego zwany też zakonem:

„Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić.„

Święty, bezgrzeszny, idealnie, perfekcyjnie doskonały. Człowiek, aby dostać się do nieba musi w 100% wypełnić to, czego oczekuje od nas Bóg. Człowiek musi być święty i czysty ponieważ:

„I nie wejdzie do niego nic nieczystego…” (Obj.21:17a)

Święte Boże Prawo musiało zostać wykonane innego wyjścia nie było, ale problem był ten, że zwykły człowiek nie był w stanie spełnić tym wymogom, ale innej drogi wówczas nie było, żeby znaleźć się w obecności Boga i tym jedynym człowiekiem był Pan Jezus Chrystus tylko i wyłącznie On. Ta Świętość i bezgrzeszność Pana Jezusa Chrystusa została przypisane nam, a nasza grzeszność została przypisana na konto Pana Jezusa Chrystusa. Nasza grzeszność została przypisana Panu Jezusowi Chrystusowi, a Jego Świętość została przypisana nam.

Prawda jest taka, że wszyscy zgrzeszyli i nie ma w nas nic dobrego:

„jak napisano: Nie ma ani jednego sprawiedliwego, nie masz, kto by rozumiał, nie masz, kto by szukał Boga; wszyscy zboczyli, razem stali się nieużytecznymi, nie masz, kto by czynił dobrze, nie masz ani jednego…gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej,…” (Rzym.3:10-12.23)

Bóg stworzył człowieka bardzo dobrym, idealnie, perfekcyjnie doskonałym, świętym człowiekiem, lecz na skutek odejścia człowieka od Boga stał się człowiek grzesznikiem decydując się żyć po swojemu, według swojej woli, nie licząc się z Bogiem z Jego Bożą wolą, niezależnie od Boga. W ten sposób człowiek stał się grzesznikiem. I taki sposób człowiek wpuścił do swojego życia grzech, każdy z nas. Co z kolei skutkowało odłączeniem nas od Boga.

Bóg mówi do każdego z nas:

„Lecz wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak że nie słyszy.” (Izaj.59:2)

W 1 liście Piotra 3:18 mamy zapisane takie słowa:

„Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga;”

Chrystus wziąwszy na siebie naszą niesprawiedliwość Swoją własną sprawiedliwością nas usprawiedliwił. Chrystus cierpiał za złe uczynki, których sam nie popełnił, a których winien byli ludzie, każdy człowiek. W powyższym fragmencie księgi proroka Izajasza 59:2 mamy napisane, że to co nas oddziela i odłącza od naszego Boga jest nasz grzech, lecz Chrystus rozprawił się z nim we własnym ciele niosą go na krzyż zadając mu tam śmiertelny cios. Chrystus w nasze miejsce stał się grzechem, abyśmy my stali się w Chrystusie sprawiedliwością Boga. Możemy o tym poczytać między innymi w 2 liście do Koryntian 5:21:

„ On tego(JEZUSA), który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.„

W Psalmie 103:10 mamy zapisane takie Słowo Boga:

„Nie postępuje z nami według grzechów naszych Ani nie odpłaca nam według win naszych.”

Bóg nie patrzy na nas przez pryzmat naszych grzechów, lecz przez pryzmat Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa. Jego miłosierdzie góruje nad sądem, a Jego łaska nad potępieniem. On – Bóg nasz miłuje nas więcej niż nienawidzi naszego grzechu.

BOŻA ŁASKA A MIŁOSIERDZIE

Łaska jest tym, na co nie zasługujemy a otrzymujemy, a miłosierdzie jest tym na co zasługujemy a nie otrzymujemy. Nie trzeba nam zbytnio tłumaczyć, że zasługujemy na wiecznie potępienie w piekle.Miłosierdzie jest elementem Bożej łaski, Boże miłosierdzie jest jej częścią. Boże miłosierdzie przebacza i odpuszczam nam nasze winy i anuluje nasz dług jaki mamy według Boga. Natomiast Boża łaska nie tylko przebacza nam nasz grzech, lecz daje nam zbawienie, życie wieczne w królestwie Boga mimo, że nie zasługujemy na taki prezent. Napisałem prezent dlatego, że prezent jest za darmo i do tego nie tylko nie zasługujemy, ale wręcz odwrotnie, zasługujemy na karę ze strony Boga za grzechy, ale już tą karę wraz z naszymi grzechami poniósł nasz Pan Jezus Chrystus na krzyżu Golgoty. To jest taki pozorny paradoks, że człowiek, który jest zły otrzymuje nie tylko przebaczenie, ale nagrodę na którą absolutnie w ogóle nie zasługuje lecz jednak ją otrzymuje. Spójrzmy na historię łotra na krzyżu, który nie tylko nic dobrego nie uczynił, ale wręcz samo zło i oto Pan Jezus Chrystus mówi na krzyżu:

„Zaprawdę, powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju.” (Ew.Łuk.23:43)

Bóg czyni nie dlatego, że znalazł w tym człowieku coś minimum dobrego bo tak naprawdę było w nim samo zło, lecz dlatego, że Bóg jest dobry i pełen miłosierdzia i łaski względem niego jak i każdego człowieka i dla każdego ma otwarte dłonie i serce oraz drzwi do Bożego królestwa Swego.Kontynuując dalej ten temat zachęcam tym razem do posłuchania w tym temacie poniższych rozważań biblijnych odnoszących się tematu Bożej Łaski: