Wspólnota kościoła

Czymś wspaniałym i  bardzo dobrym jest to, że można  słuchać i oglądać różne nabożeństwa i to jeszcze na żywo w internecie. Mam także i tutaj na swoim blogu różne odnośniki (linki) do stron gdzie można słuchać a nawet i oglądać za pośrednictwem internetu różne spotkania chrześcijańskie i można w nich wirtualne uczestniczyć, ale jednak nic nie zastąpi w realu spotkania z wierzącymi, gdzie bracia i siostry w Chrystusie mogą gromadzić się wspólnie  na rozważanie Słowa Bożego i by razem wywyższać i uwielbiać imię Pańskie, które brzmi JEZUS CHRYSTUS i nie na próżno Słowo Boże powiada:  „…baczmy jedni na drugich w celu pobudzenia się do miłości i dobrych uczynków,nie opuszczając wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża.” (Hebr.10:24-25) BW

„Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków.Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań, jak się to stało zwyczajem niektórych, ale zachęcajmy się nawzajem, i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się dzień.” (Hebr.10:24-25) BT

„Świadomi tego, co dla nas uczynił, powinniśmy czynić dobro i prześcigać wzajemnie w niesieniu sobie nawzajem pomocy” (Hebr.10:24-25) SŻ

„I przypatrujmy się jedni drugim ku pobudzaniu się do miłości i do dobrych uczynków,Nie opuszczając społecznego zgromadzenia naszego, jako niektórzy obyczaj mają, ale napominając jedni drugich, a to tem więcej, czem więcej widzicie, iż się on dzień przybliża.” (Hebr.10:24-25) BG

Wspólnota ludzi wierzących: „I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach.” (Dz.Ap.2:42) .  Potrzeba człowieka wierzącego jest być w grupie - „A gdy przybył do Jerozolimy, starał się przyłączyć do uczniów, ale wszyscy się go bali, nie wierząc, że jest uczniem.” (Dz.Ap.9:26) – i tutaj w tym tekście czytamy jak Apostoł Paweł starał się przyłączyć do uczniów a rekomendował go Barnaba. W Dziejach Apostolskich 13:1-3 czytamy m.in. że Paweł zwany Saulem był prorokiem i nauczycielem w zborze w Antiochii i z tego zboru został powołany przez Boga, by szedł na świat i głosił Ewangelię jako misjonarz „W Antiochii, w tamtejszym zborze, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Symeon, zwany Niger, i Lucjusz Cyrenejczyk, i Manaen, który się wychowywał razem z Herodem tetrarchą, i Saul. A gdy oni odprawiali służbę Pańską i pościli, rzekł Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem. Wtedy, po odprawieniu postów i modlitwy, nałożyli na nich ręce i wyprawili ich.” Zbór modlący się za Piotra – ” Strzeżono tedy Piotra w więzieniu; zbór zaś modlił się nieustannie za niego do Boga.” - (Dz.Ap.12:5). Tak jak już wspomniałem powyżej, bardzo ważna jest sprawa bycia w grupie, bycie częścią grupy jako ciała, kościoła Chrystusa – 1 Korynt.12:27: ” Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami.” Węgielek wyjęty z ogniska po chwili gaśnie. Nabożeństwa w internecie są dobre i bardzo potrzebne, ale nie wystarczające: „…baczmy jedni na drugich w celu pobudzenia się do miłości i dobrych uczynków, nie opuszczając wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża.” (Hebr.10:24-25). Kościół jako jedna Boża rodzina. W księdze Joela 1:14 jest napisane: „Ogłoście święty post, zwołajcie zgromadzenie, zbierzcie starszych, wszystkich mieszkańców ziemi do domu Pana, waszego Boga, i głośno wołajcie do Pana!” - Post Kościoła. Jest to obraz kościoła zintegrowanego, zżyty z sobą kościół. Kościół jako jednego ducha, mające jedno serce i jedną duszę – (Dz.Ap.4:32) „A u tych wszystkich wierzących było jedno serce i jedna dusza…” Czuje potrzeby bliźniego, czuje się sercem, częścią tego Bożego kościoła.

Mamy nie tylko się zgromadzić bez celowo, ale mamy się zgromadzić by wzajemnie się budować i zachęcać

Zwróćmy się do powyższych tekstów których zauważamy ważne, które powinny funkcjonować w ciele Chrystusa elementy:

-TROSKA

-WZAJEMNIE STARANIE

-CZYNIĆ DOBRO

-ZACHĘCAĆ SIĘ WZAJEMNIE I BUDOWAĆ

Czytamy: „I baczmy jedni na drugich w celu…”

Tutaj czytamy baczmy jedni na drugich”. W jakim celu mamy baczyć na siebie?  zwracać uwagę na drugiego w celu obgadania, oczerniania, plotkowania i osądzania?

By za plecami obmówić? By widzieć tylko w sobie wzajemne słabości? Czyż nie jest tak, ze ludzie interesują się tym, by zrobić komuś złą opinię? I gdy tylko komuś zdarzy się upadek  w jakiś grzech,od razu wszyscy wszystko wiedzą , nie wspominając o modlitwie za tego człowieka by się Bóg go podniósł. W najlepszym wypadku przekazuje się wiadomość jeden drugiemu w celu by modlono się o daną osobę w rzekomej „trosce” i na tym z reguły się kończy na przekazywaniu informacji. To nie jest kościół w którym uwielbia się Bóg, gdzie bracia i siostry w Chrystusie interesują sobą na zasadzie wydawania opinii i sądów, a gdzie tutaj miejsce na troskę, wzajemnie staranie, czynienia sobie dobra, zachęcanie się wzajemnie i budowanie? To jest kościół z którego Chrystus jest zadowolony, w którym Bóg się uwielbia i odbiera sobie chwałę.

Pan Jezus Chrystus powiada: „Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie.” ( Ew.Jana 13:35)