Nie
jesteśmy w stanie sobie zasłużyć na zbawienie. Zbawienie jest
nieosiągalne dla człowieka. Sam Pan Jezus Chrystus powiedział, kiedy
uczniowie się go pytali:
„Któż więc może być zbawiony? A Pan Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi to rzecz niemożliwa,…„ (Ew.Marka 10:27)
Tak więc zbawienie nie jest osiągalne dla człowieka. Jest niemożliwą rzeczą jest by człowiek sam siebie zbawił, a skoro człowiek siebie nie może zbawić tym bardziej drugiego człowieka. Zbawienie jest nieosiągalne dla człowieka ani przez człowieka. Nikt z ludzi nie może sięgnąć nieba, ono jest zbyt wysoko by się go dotknąć. Wszelkie starania człowieka są tutaj daremne. Możemy budować schody lub drabinę do nieba, ale i tak nie sięgniemy niebios. Człowiek nie ma takiej możliwości, ani środków by sięgnąć nieba. Ono po prostu nie jest w zasięgu ręki człowieka, ale Pan Jezus Chrystus mówiąc słowa:„U ludzi to rzecz niemożliwa…” nie zatrzymuje się na tym, lecz kontynuuje dalej mówiąc:„…ale nie u Boga;…” i kończąc ten werset mówi:”… albowiem u Boga wszystko jest możliwe.”
Tak więc sam z siebie człowiek nie w stanie siebie zbawić może to uczynić tylko Bóg, którego imię jest JEZUS CHRYSTUS.
W liście do Hebrajczyków 10:19-20 mamy napisane:„Mając więc, bracia, ufność, iż przez krew Jezusa mamy wstęp do świątyni drogą nową i żywą, którą otworzył dla nas poprzez zasłonę, to jest przez ciało swoje,…”
Kiedy Pan Jezus Chrystus zmarł i oddał Bogu Ojcu Swego Ducha to wtedy rozdarła się zasłona świątyni na dwoje od góry do dołu. Zasłona oddzielała miejsce najświętsze od świętego i oto Pan Jezus Chrystus otworzył nam drogę do miejsca najświętszego bezpośrednio przed oblicze samego Boga – (Ew.Mat.27:51). Ta zasłona rozdarła się od góry to jest obraz tego, że Bóg otworzył nam drogę do królestwa Swego i to On zbudował dla nas drogę do nieba i otworzył ją przez samego Chrystusa, a więc przez ofiarowane ciało Chrystusa na ołtarzu ofiarnym krzyża mamy wstęp do nieba do Bożego królestwa i to On JEZUS CHRYSTUS jest jedyną drogą do królestwa niebiańskiego i to On jest tymi schodami tą drabiną, drogą i drzwiami przez które mamy wstęp bezpośrednio przed oblicze Świętego Boga, który jest Ojcem pełnym miłości i sam jest we własnej Osobie Miłością – (1 Jana 4:8).
Tylko przez Pana JEZUSA CHRYSTUSA tylko i wyłącznie przez Jego zasługi wchodzimy do królestwa Bożego poprzez Jego dzieło miłości poświęcenia się dla nas na krzyżu Golgoty mamy zbawienie i nie ma w tym żadnego naszego udziału bowiem tylko i wyłącznie jest to zasługa naszego Pana i Zbawiciela JEZUSA CHRYSTUSA.
„Któż więc może być zbawiony? A Pan Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi to rzecz niemożliwa,…„ (Ew.Marka 10:27)
Tak więc zbawienie nie jest osiągalne dla człowieka. Jest niemożliwą rzeczą jest by człowiek sam siebie zbawił, a skoro człowiek siebie nie może zbawić tym bardziej drugiego człowieka. Zbawienie jest nieosiągalne dla człowieka ani przez człowieka. Nikt z ludzi nie może sięgnąć nieba, ono jest zbyt wysoko by się go dotknąć. Wszelkie starania człowieka są tutaj daremne. Możemy budować schody lub drabinę do nieba, ale i tak nie sięgniemy niebios. Człowiek nie ma takiej możliwości, ani środków by sięgnąć nieba. Ono po prostu nie jest w zasięgu ręki człowieka, ale Pan Jezus Chrystus mówiąc słowa:„U ludzi to rzecz niemożliwa…” nie zatrzymuje się na tym, lecz kontynuuje dalej mówiąc:„…ale nie u Boga;…” i kończąc ten werset mówi:”… albowiem u Boga wszystko jest możliwe.”
Tak więc sam z siebie człowiek nie w stanie siebie zbawić może to uczynić tylko Bóg, którego imię jest JEZUS CHRYSTUS.
W liście do Hebrajczyków 10:19-20 mamy napisane:„Mając więc, bracia, ufność, iż przez krew Jezusa mamy wstęp do świątyni drogą nową i żywą, którą otworzył dla nas poprzez zasłonę, to jest przez ciało swoje,…”
Kiedy Pan Jezus Chrystus zmarł i oddał Bogu Ojcu Swego Ducha to wtedy rozdarła się zasłona świątyni na dwoje od góry do dołu. Zasłona oddzielała miejsce najświętsze od świętego i oto Pan Jezus Chrystus otworzył nam drogę do miejsca najświętszego bezpośrednio przed oblicze samego Boga – (Ew.Mat.27:51). Ta zasłona rozdarła się od góry to jest obraz tego, że Bóg otworzył nam drogę do królestwa Swego i to On zbudował dla nas drogę do nieba i otworzył ją przez samego Chrystusa, a więc przez ofiarowane ciało Chrystusa na ołtarzu ofiarnym krzyża mamy wstęp do nieba do Bożego królestwa i to On JEZUS CHRYSTUS jest jedyną drogą do królestwa niebiańskiego i to On jest tymi schodami tą drabiną, drogą i drzwiami przez które mamy wstęp bezpośrednio przed oblicze Świętego Boga, który jest Ojcem pełnym miłości i sam jest we własnej Osobie Miłością – (1 Jana 4:8).
Tylko przez Pana JEZUSA CHRYSTUSA tylko i wyłącznie przez Jego zasługi wchodzimy do królestwa Bożego poprzez Jego dzieło miłości poświęcenia się dla nas na krzyżu Golgoty mamy zbawienie i nie ma w tym żadnego naszego udziału bowiem tylko i wyłącznie jest to zasługa naszego Pana i Zbawiciela JEZUSA CHRYSTUSA.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz