SZACUNEK DLA BOGA

Chciałbym się skoncentrować  tylko na trzech postawach czci i szacunku dla Boga. Pierwszą z nich którą chciałbym się podzielić z wami jest wdzięczność - postawa wdzięczności jest postawą czci  i szacunku dla Boga. W Psalmie 50:23 czytamy: ” Kto ofiaruje dziękczynienie, czci mnie,… „  Uważam iż każdy z nas, ma za co dziękować Bogu, tylko że niewielu z nas to dostrzega. Niewiele osób dostrzega dobrodziejstw Bożych. Pierwszą  za co Bogu mamy dziękować rzeczą jest to, że przyszedł na ziemię, aby wziąć nasze grzechy na siebie i winy byśmy mogli być zbawieni. Chyba z miesiąc temu w zborze Kościoła Zielonoświątkowego w Cieszynie na jednym z nabożeństw niedzielnych na którym również miałem okazję być  dzielił się świadectwem swojego nawrócenia człowiek który dzisiaj jeździ po zakładach karnych i dzieli się z więźniami Ewangelią zbawienia w Panu Jezusie Chrystusie i gdy był w zborze zielonoświątkowym w Cieszynie zaśpiewał kilka piosenek ze swojej płyty którą niedawno nagrał i w jednej z jego utworów znajdowała się piosenka której słowa mnie mocną dotknęły a słowa jej mniej więcej tak brzmiały: „Dziękuję Boże za oczy które widzą, za nogi które mnie noszą, za uszy które słyszą, …  Moi kochani to tylko część tej piosenki, ale czyż nie pokazuje ona nas ? Moi kochani jest taka pieśń w śpiewniku który nazywa się „wędrowiec” pod numerem 45 której słowa brzmią tak: ” Ja nie narzekam, chociaż wiele tu nie mam, … ” wydaje mi się że często ta pieśń powinna być śpiewana: ” Ja narzekam, chociaż wiele tu mam  ” czyż nie jest tak, że narzekamy mając tak naprawdę wiele ? Oczywiście w porównaniu z wiecznością zbawienia to tak naprawdę nie mamy nic, bowiem z wiecznością jaką Bóg szykuje tym, którzy Mu zaufali, nic się nie może równać. Natomiast tak każdy z nas za co dziękować Bogu, chociażby za to że ma co jeść, za przysłowiowy „chleb powszedni” i „wodę”. Za to  że mamy dach nad głową. Wyobraźcie sobie że macie  przed sobą szklankę w której do połowy jest wlana woda i jedni  mogą mówić  że jest do połowy pełna, inni, że jest do połowy pusta, inni mogą koncentrować się na tym że jeszcze do połowy jest pusta i jeszcze można dolać, inni że do połowy jest już pełna i dostrzegać że już jest do połowy pełna, jedni mogą widzieć to, że jeszcze brakuje  i  dostrzegać braki i narzekać, natomiast inny może dostrzegać, że jest w niej woda do  połowy i cieszyć tą tak niewielką  ilością wody i być za nią wdzięczny. Jest to obraz który pokazuje nam,  że  postawa wdzięczności powoduje  że to co jest takie małe rośnie w naszych oczach  i naszym życiu.  Wdzięczność powoduje, że kiedy jesteśmy Bogu wdzięczni to,  to obfituje w naszym  życiu Boże błogosławieństwo. Jest taki fragment w Biblii który mówi: ” Albowiem temu, kto ma, będzie dane i obfitować będzie; a temu kto nie ma, i to, co ma, będzie odjęte. „ ( Ew. Mat.13:12 )   Może bezpośrednio nie o to w tym fragmencie chodzi, ale  jest w tym tekście jedna prawda zawarta, że człowiekowi który jest w swoim sercu wdzięczny Bogu jest jeszcze dane, obfituje w Boże błogosławieństwo i dostrzega powód do dziękczynienia  Bogu, a nie do narzekania i użalania się że tego czy tamtego brakuje. Bóg sprawia że kiedy my jesteśmy Jemu wdzięczni On nam pomnaża dobra materialne, albo otwiera oczy i dostrzegamy wiele rzeczy za które winniśmy być Bogu wdzięczni. W Piśmie Świętym czytamy: „  Za wszystko dziękujcie; taka jest bowiem wola Boża w Chrystusie Jezusie względem was. „  ( 1 Tesal.5:18 )
A w przekładzie Biblii Tysiąclecia fragment ten brzmi:  ” W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was.”  Tak więc w każdej sytuacji i okolicznościach mamy być wdzięczni Bogu, mieć postawę wdzięczności dla Boga. Psalm 50:23 ” Kto ofiaruje dziękczynienie, czci mnie, … „

Kolejną postawą czci i szacunku dla Boga jest miłość. Miłość do Boga. W Ewangelii Łukasza 10:27 czytamy:  ” Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej, … „  Miłość do Boga to nie słowa. Nie wystarczy powiedzieć  ” Kocham Boga „  lub „Kocham Cię Panie Jezu”  Bóg nie chce tylko pustych słów i deklaracji, bo miłość do Boga, to nie słowa a czyny. Miłość do Boga to okazywanie posłuszeństwa Bogu. W Ewangelii Jana 14:15.21a  Pan Jezus Chrystus mówi: ” Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie. Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje;…”  Miłość do Boga, to posłuszeństwo, oddanie się Bogu, to pełne 100% zaufanie do Boga. Bóg objawia się tym, którzy Go kochają  „  kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie. „ ( Ew. Jana 14: 21b) nie tym którzy tylko mówią, że Go kochają, a żyją po swojemu, niezależnie od Boga. W 1 liście do Koryntian 8:3 pisze: ” lecz jeśli kto miłuje Boga, do tego przyznaje się Bóg. „ Według przekładu Słowa życia (parafraza Nowego Testamentu ) tekst ten tak oto brzmi: ” Człowiek naprawdę kochający Boga znajduje u Boga uznanie „  W Ewangelii Mateusza 13:45-46 są zapisane takie słowa: „Dalej podobne jest Królestwo Niebios do kupca, szukającego pięknych pereł, który, gdy znalazł jedną perłę drogocenną, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.” Pan Jezus Chrystus tutaj mówi podobieństwo o człowieku który szukał pięknych pereł i znalazł jedną bardzo, bardzo drogą perłę, klejnot którego cena była bardzo wysoka i człowiek ten chcąc nabyć ten klejnot, perłę, sprzedał wszystko co miał żeby tą perłę. Na temat tego tekstu zapewne jest i było już głoszonych wiele kazań. jednym z takich kazań to jest przyrównanie tego kupca do Pana Jezusa Chrystusa a tą perłę do nas ludzi i jąką cenę zapłacił Pan Jezus Chrystus za nas i jest to dobre kazanie, ale ja chcę dziś inaczej przedstawić Wam ten tekst i jego znaczenie nieco inaczej, które jest również biblijne. Ten kupiec symbolizuje nas ludzi a ta parła to nasz umiłowany Pan Jezus Chrystus.Oczywiście fragment ten nie mówi o zbawieniu, gdyż zbawienie jest darmo z łaski Bożej a nie z uczynków ( Efezjan 2:8-9 ) W liście do Filipian 3:8 Apostoł paweł pisze:„… wszystko uznaję za śmiecie, żeby zyskać Chrystusa „ .  Miłość do Pana Jezusa Chrystusa sprawia że wszystko inne blednie traci wartość. W obliczu Chrystusa wszystko traci blask i nie ma w życiu równie ważnego jak Wszechmogący Bóg. Człowiek ten wyrzekł się wszystkiego dla tej jednej perły i dla tego jednego klejnotu, zrezygnował ze wszystkiego na rzecz tego skarbu. Moi kochani czy Pan nasz Jezus Chrystus jest dla Ciebie takim skarbem, takim klejnotem wobec którego wszystko inne traci blask ?  Jeśli tak jest, to właśnie jest miłość. Wszystko dla ukochanej osoby i jest ona dla Ciebie najważniejsza nikt i nic nie może się z nią równać. Czy jest w twoim życiu taką osobą BÓG ?   Z miłości do Boga jesteśmy wstanie wszystko uczynić i dla Niego ze wszystkiego zrezygnować i zapłacić najwyższą cenę kiedy jest w nas ta miłość do Boga. Miłość do Boga każe nam żyć życiem świętym i czystym życiem podobającym się Bogu. Miłość do Boga sprawia i powoduje że chcemy żyć i żyjemy według Jego woli. W 1 liście Jana 5:3 takie oto słowa są zapisane: ” Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe.”  Czytamy w tym powyższym tekście że „przykazanie jego nie są uciążliwe”  i to jest prawda, ale tylko wtedy, kiedy w sercu człowieka jest miłość do Boga. Wtedy przykazania nie są ciężarem na naszych plecach ale radością i rozkoszą naszego serca. W psalmie 40:9 Dawid tak oto wyznaje: ” Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu. „   To powoduje miłość do Boga i wykonywanie przykazań Bożych jest dla przyjemnością a nie ciężarach na naszych barkach i miłą wonią  chwały i uwielbienia dla Pana Boga naszego.

Bojaźń Boża jest kolejną postawą czci i szacunku dla Boga. W 1 liście Jana  ” W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości. „  Tekst ten nie mówi o takiej bojaźni gdyż nie opisuje on bojaźni Bożej ale raczej strach, lęk i trwogę a Bóg nie chce żebyśmy żyli w obawach, strachu i lęku. Definicję Bojaźni Bożej znajdziemy w Bożym Słowie w Przypowieściach Salomona 8:13 ” Bać się Pana - znaczy nienawidzić zła; nienawidzę buty i pychy, złych postępków oraz przewrotnej mowy.”  Z kolei w Przyp. Sal.16:6  jest napisane: „dzięki bojaźni Pana stronimy od złego.  W 2 Księdze Mojżeszowej 20:20 czytamy: ” aby bojaźń przed nim była w was, byście nie grzeszyli.”  Oto powyżej wymienione fragmenty wyjaśniają czym jest bojaźń Boża zwana też bojaźnią Pańską czy też bojaźnią Chrystusową.  Bojaźń Boża powstrzymuje od zejścia z Bożej drogi w grzech. Chciałbym pokazać osoby które okazywały szacunek Bogu. Spójrzmy do 2 Księgi Mojżeszowej 1:15-17.20 ” Wtedy król egipski rzekł do położnych hebrajskich, z których jedna nazywała się Szifra, a druga Pua, mówiąc: Gdy będziecie przy porodach niewiast hebrajskich, uważajcie, co się rodzi: Jeżeli rodzi się chłopiec, zabijcie go, a jeżeli dziewczynka, niech zostanie przy życiu. Lecz położne bały się Boga i nie czyniły tak, jak im nakazał król egipski, ale pozostawiały chłopców przy życiu.”  Czytamy tutaj jak król Egiptu faraon kazał położnym zabijać niemowlęta rodzaju męskiego, ale położne nie uczyniły tak jak im nakazywał faraon ponieważ czciły i szanowały Boga okazując respekt i szacunek przed Bogiem. Dla nich ważniejsze było respektowanie Bożego prawa niż to co mogło ich czekać z ręki króla Egiptu. Dla nich najważniejszy był Bóg i przed Nim respekt miały a nie przed królem Egiptu. Bały się Boga a nie faraona mimo że doskonale wiedziały że im grozić śmierć za sprzeciwienie się faraonowi jednak nie ulękły się gniewu faraona. Bóg za to ich nagrodził i błogosławił im obficie „A Bóg nagradzał te położne dobrym powodzeniem,ponieważ położne bały się Boga, obdarzył je rodzinami.” ( Dan.1:8-15 ). Kolejnym przypadkiem osoby która żyła w bojaźni przed Bogiem jest  Daniel który zdecydował się nie kalać pokarmami ze stołu pogańskiego „  Lecz Daniel postanowił nie kalać się potrawami ze stołu królewskiego ani winem, które król pijał. Prosił więc przełożonego nad sługami dworskimi, by mógł się ustrzec splamienia. A Bóg zjednał Danielowi łaskę i miłosierdzie przełożonego nad sługami dworskimi. Przełożony nad sługami dworskimi rzekł do Daniela: Boję się, że król, mój pan, który wam wyznaczył pokarm i napój, zauważy, że wasze twarze są chudsze niż młodzieńców w waszym wieku i narazicie moją głowę na niebezpieczeństwo u króla.   Wtedy Daniel rzekł do nadzorcy, którego przełożony nad sługami dworskimi ustanowił nad Danielem, Ananiaszem, Miszaelem i Azariaszem:Zrób próbę ze swoimi sługami przez dziesięć dni. Niech nam dadzą jarzyn do jedzenia i wody do picia. Potem przypatrzysz się nam, jak wyglądamy i jak wyglądają młodzieńcy, którzy jadają pokarm ze stołu królewskiego i według tego, co zobaczysz, postąpisz ze swoimi sługami. I wysłuchał ich prośby, i zrobił z nimi próbę przez dziesięć dni. A po upływie  dziesięciu dni okazało się, że lepiej wyglądali i byli tężsi na ciele niż wszyscy młodzieńcy, którzy jadali pokarm ze stołu królewskiego. ”

 Widzimy tutaj również postawę szacunku i czci dla Boga u Daniela iż postanowił nie kalać się pokarmami ze stołu pogańskiego i nie patrząc na to że mogło mu coś złego grozić ze strony króla babilońskiego  Nebukadnesara  (albo jak inne tłumaczenia mówią Nabuchodonozora)  poszedł na całość za Bogiem i w ten sposób okazał również wierność Bogu i Bóg widząc to nagrodził jego postępowanie.  Kolejnym przykładem którym chciałbym się tutaj podzielić jest historia Szadracha, Meszacha i Abednego  ” Nebukadnesar odezwał się i rzekł do nich: Czy to prawda, Szadrachu, Meszachu i Abed-Nego, że nie czcicie mojego boga i nie oddajecie pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłem?  Gdy więc teraz usłyszycie głos rogu, fletu, cytry, harfy, lutni, dud oraz wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, bądźcie gotowi upaść i oddać pokłon posągowi, który ja wzniosłem; bo jeżeli nie oddacie pokłonu, będziecie natychmiast wrzuceni do wnętrza rozpalonego pieca ognistego, a który bóg wyrwie was z mojej ręki? Wtedy Szadrach, Meszach i Abed-Nego odpowiedzieli królowi Nebukadnesarowi: My nie mamy potrzeby odpowiadać ci na to.  Jeżeli nasz Bóg, któremu służymy, zechce nas wybawić z rozpalonego pieca, może nas wyratować z twej ręki, królu!  A jeżeli nie, niech ci będzie wiadome, o królu, że twojego boga nie czcimy i złotemu posągowi, który Wtedy Nebukadnesar bardzo się rozgniewał na Szadracha, Meszacha i Abed-Nega i wyraz jego twarzy zmienił się. Odezwał się więc i kazał rozpalić piec siedem razy bardziej niż go zwykle rozpalano. wzniosłeś, pokłonu nie oddamy. Wtedy Nebukadnesar bardzo się rozgniewał na Szadracha, Meszacha i Abed-Nega i wyraz jego twarzy zmienił się. Odezwał się więc i kazał rozpalić piec siedem razy bardziej niż go zwykle rozpalano. I najmocniejszym mężom w swoim wojsku rozkazał związać Szadracha, Meszacha i Abed-Nega i wrzucić ich do rozpalonego pieca ognistego. Wtedy związano tych mężów w ich płaszczach, tunikach, czapkach i w pozostałych ubraniach i wrzucono do wnętrza rozpalonego pieca ognistego. Ponieważ jednak rozkaz królewski był tak surowy, a piec był tak bardzo rozpalony, płomień ognia strawił tych mężów, którzy wnosili Szadracha, Meszacha i Abed-Nega. A ci trzej mężowie: Szadrach, Meszach i Abed-Nego wpadli związani do wnętrza rozpalonego pieca. Wtedy król Nebukadnesar przeląkł się, szybko powstał, odezwał się i zapytał swych doradców: Czy nie trzech związanych mężów wrzuciliśmy do ognia? Ci odpowiadając rzekli do króla: Prawda, królu. A on odpowiadając rzekł: Oto ja widzę czterech mężów chodzących wolno w środku ognia i nie ma na nich żadnego uszkodzenia, a wygląd czwartej osoby podobny jest do anioła. Wtedy Nebukadnesar zbliżył się do otworu rozpalonego pieca ognistego, odezwał się i rzekł: Szadrachu, Meszachu i Abed-Nego, słudzy Boga Najwyższego: Wyjdźcie i przyjdźcie tutaj! Na to Szadrach, Meszach i Abed-Nego wyszli ze środka ognia. I zgromadzili się satrapowie, namiestnicy, zwierzchnicy i doradcy króla, i widzieli, że ogień nie ogarnął ciał tych mężów i włos ich głowy nie był spalony, a ich odzienia nie były zniszczone ani też swąd ognia ich nie przeniknął. Nebukadnesar odezwał się i rzekł: Błogosławiony niech będzie Bóg Szadracha, Meszacha i Abed-Nega, który posłał swojego anioła i wyratował swoje sługi, którzy na nim polegali, którzy zmienili rozkaz królewski, a swoje ciała ofiarowali, byle tylko nie służyć i nie oddać pokłonu żadnemu innemu bogu jak tylko swojemu. „ ( Dan.3:14-28 ) w wersecie 18 czytamy: „Jeżeli nasz Bóg, któremu służymy, zechce nas wybawić z rozpalonego pieca, może nas wyratować z twej ręki, królu!  Jeśli zaś nie, wiedz, królu, że nie będziemy czcić twego boga, ani oddawać pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłeś. „ (Tłumaczenie Biblii Tysiąclecia) ci mężowie Boży Szadrach, Meszach i Abed-Nego  nie byli pewni czy przeżyją , nie wiedzieli czy Bóg ich uratuje, oni wierzyli że Bóg może ich uratować, jeśli tylko zechce, ale dla nich nie było to najważniejsze. Najważniejszy dla nich był Bóg  i Jego wola się liczyła dla nich i Boga  się bali, a nie człowieka, mimo że groziła im ze strony człowieka króla babilońskiego okrutna śmierć  w wielkich męczarniach  ich to jednak nie przerażało, oni mieli respekt przed Bogiem i najwyższym Autorytetem był dla nich  Bóg.  I to jest obraz człowieka który w swoim sercu ma bojaźń Bożą. Nie jest wstanie nic go nastraszyć i przestraszyć aby człowieka odciągnąć od Boga a wręcz odwrotnie, człowiek posiadający bojaźń Bożą trwa przy Panu Bogu i nie cofnie się w swoim duchowym rozwoju a wręcz jeszcze będzie wzrastać w Bogu, dlatego że ten człowiek boi się Boga i przed Nim ma respekt i szacunek i to co mówi Bóg jest święte i niepodważalne,  jest Autorytatywne. Kolejna postać Biblijna to Mojżesz o której po krotce chcę tylko wspomnieć. W liście do Hebrajczyków 11:24-27 Pismo Święte mówi: ” Przez wiarę Mojżesz, kiedy dorósł, nie zgodził się, by go zwano synem córki faraona, i wolał raczej znosić uciski wespół z ludem Bożym, aniżeli zażywać przemijającej rozkoszy grzechu, uznawszy hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu; skierował bowiem oczy na zapłatę. Przez wiarę opuścił Egipt, nie uląkłszy się gniewu królewskiego; trzymał się bowiem tego, który jest niewidzialny, jak gdyby go widział. „  Kolejną osobą jest Mojżesz u której możemy dostrzegać bojaźń Bożą, oraz miłość do Boga i także wdzięczność do Boga i wszystkie te trzy postawy są ze sobą ściśle związane i połączone i nie można ich rozdzielać bo jedno bez drugiego nie może istnieć. Jak np Bojaźń Boża bez miłości do Boga czy wdzięczność bez tych dwóch pozostałych cech szacunku i czci dla Boga. Wróćmy jednak do Mojżesza i popatrzmy na jego postawę czci szacunku do Boga. Z powyższego fragmentu możemy dostrzec w osobie Mojżesza bojaźń Bożą oraz miłość do Boga a z miłości jak wiemy powstaje wdzięczność. W powyższym fragmencie listu do Hebrajczyków czytamy o tym jak Mojżesz zrezygnował z bycia synem córki faraona. Mojżesz będąc uznawany za syna córki faraona mógł być księciem Egiptu pławić się w luksusie i bogactwie oraz odnosić sukcesy  w społeczeństwie i robić karierę w świecie i mieć wysoką pozycję jednak Mojżesz z tego zrezygnował z tych wszystkich wygód i luksów. Ale Mojżesz tak jak już powyżej pisałem pisałem o tym co jest napisane w liście do Filipian 3:8 że „wszystko uznał za śmiecie żeby zyskać Chrystusa”  i tak właśnie również było w życiu Mojżesza. Dla niego najważniejszy w życiu był Bóg i ta miłość do Boga sprawiła że dla Niego mógł wszystko uczynić i dla Niego ze wszystkiego zrezygnować.Z miłości do Boga  był w stanie narazić się faraonowi i nie przejmowal się tym, ani nie brał sobie do serca, co na to powie krol Egiptu faraon. Mojżesz miłując Boga mial rownież przed Nim respekt i szacunek bojąc się Boga. W powyższym fragmencie listu do hebrajczyków czytamy: ” Przez wiarę opuścił Egipt, nie uląkłszy się gniewu królewskiego; trzymał się bowiem tego, który jest niewidzialny, jak gdyby go widział.„  A więc Mojżesz nie obawiał się gniewu krola ponieważ bał się Boga i dla Niego najważniejsze bylo okazywać szacunek Bogu. I to jest nauka do nas, że Jego mamy się bać i przed Nim odczuwać respekt. Dla Mojżesza najwyższą wartością i Autorytetem był Bóg. Moi kochani czy okazujemy naszemu Bogu szacunek i cześć ?  Czy jest w naszych sercach wdzięczność do Boga, miłość do Boga i bojaźń przed Bogiem ? Te trzy elementy są bardzo ważne aby były w naszych sercach ponieważ są to postawy czci i szacunku do Boga