„Starajcie się wejść przez wąską bramę, gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, ale nie będą mogli. „

” Starajcie się wejść przez wąską bramę, gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, ale nie będą mogli. Gdy wstanie gospodarz i zamknie bramę, a wy staniecie na dworze i pukać będziecie w bramę, mówiąc: Panie, otwórz nam, a on odpowie: Nie wiem, skąd jesteście. Wówczas zaczniecie mówić: Jadaliśmy i pijaliśmy przed tobą, i na ulicach naszych nauczałeś; a on powie wam: Nie wiem, skąd jesteście, odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy czynicie nieprawość.”     (Ew.Łukasza 13:24-26)

Zwróćmy uwagę w tej wypowiedzi Pana Jezusa Chrystusa na słowa: „starajcie się” „będzie chciało„. Tutaj nie ma mowy o zbawieniu poprzez ludzkie zasługi, wysiłki, dobre uczynki i moralne uczciwe postępowanie, bowiem zbawienie jest niezasłużonym darem łaski Bożej. Łaska Boża to nie jest dopust Boży na grzech, czy pozwolenie na to by grzeszyć. Boża łaska to coś wręcz odwrotnego to Boża moc wyzwalająca człowieka z pod panowania i władzy grzechu. Zachęcam do poczytania dwóch fragmentów Pisma Świętego w tym temacie i pierwszy z nich jest list do Tytusa 2:11-12 „Albowiem objawiła się łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi,nauczając nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie żyli,…”   oraz drugi równie ważny z listu do Rzymian 6:14 „Albowiem grzech nad wami panować nie będzie, bo nie jesteście pod zakonem, lecz pod łaską.”   Wiele ludzi chce być zbawionymi, ale nic w tym kierunku nie robią. Wiele osób chce wejść do królestwa Bożego, ale nie chcą podporządkować się zasadom panowania Króla tego królestwa, którym jest Pan Jezus Chrystus. Są osoby, które chcą dostać się do nieba, ale nie chcą zmienić swojego życia. Pragną dostać się do królestwa Boga Ojca, ale nie interesuje ich wola Boża i żyją po swojemu nie licząc się z Bogiem i Jego pragnieniami. Naprawdę chcą być zbawieni, ale nie chcą zrezygnować z grzechu w swoim życiu. Spójrzmy na podobieństwo o uczcie weselnej zapisane w Ewangelii Mateusza 22:1-14, gdzie jest opisane wydarzenie na które przyszedł człowiek, który był nie odpowiednio ubrany na tę uroczystość: „A Jezus odpowiadając, mówił do nich znowu w podobieństwach tymi słowy: Podobne jest Królestwo Niebios do pewnego króla, który sprawił wesele swemu synowi. I posłał swe sługi, aby wezwali zaproszonych na wesele, ale ci nie chcieli przyjść. Znowu posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Oto ucztę moją przygotowałem, woły moje i bydło tuczne pobito, i wszystko jest gotowe, pójdźcie na wesele. Ale oni, nie dbając o to, odeszli, jeden do własnej roli, drugi do swego handlu. A pozostali, pochwyciwszy jego sługi, znieważyli i pozabijali ich. I rozgniewał się król, a wysławszy swe wojska, wytracił owych morderców i miasto ich spalił. Wtedy rzecze sługom swoim: Wesele wprawdzie jest gotowe, ale zaproszeni nie byli godni. Idźcie przeto na rozstajne drogi, a kogokolwiek spotkacie, zaproście na wesele.Słudzy ci wyszli na drogi, sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych, i sala weselna zapełniła się gośćmi. A gdy wszedł król, aby przypatrzeć się gościom, ujrzał tam człowieka nie odzianego w szatę weselną. I rzecze do niego: Przyjacielu, jak wszedłeś tutaj, nie mając szaty weselnej? A on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu nogi i ręce i wyrzućcie go do ciemności zewnętrznej; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.”  Jest to obraz uczty weselnej, którą Pan szykuje dla wszystkich swoich wiernych i tutaj jest obraz człowieka, który chciał dostać się do królestwa Boga, ale nie chciał zrzucić swojej starej szaty i odziać w nową Bożą czystą i świętą szatę Jego sprawiedliwości,czyli nie chciał zmienić swojego życia. W liście apostoła Pawła do Efezjan 4:22-24 Bóg mówi: „Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze i odnówcie się w duchu umysłu waszego, a obleczcie się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.„  Nie można dostać się do miejsca w którym rządzi Boża świętość, czystość będąc odziany w brudną zwykłą i starą brzydką szatę, trzeba zdjąć tą szatę i odziać w szatę czystości i Bożej świętości. Potrzeba zmienić swoje życie, jego styl i sposób, bowiem jest ta wąską brama i trzeba pewne rzecz zostawić przed bramą by móc przez nią przejść. Nie może nic co nieczyste mieć działu w tym co czyste i nie może mieć udziału to co skażone w tym co nieskażone. Wyraźnie Bóg mówi: „I nie wejdzie do niego nic nieczystego…”  (Księga Objawienia Jana 21:27a) zwana też Apokalipsą.  Musi nastąpić przemiana, przeobrażenie sposobu myślenia, postępowania i całego stylu życia. Opisany tekst z Ewangelii Łukasza 13:26 mówi o grupie ludzi, którzy bywali pod Słowem Bożym na różnych chrześcijańskich spotkaniach i różnego rodzaju nabożeństwach i szczycili się tym, że byli w Bożej obecności Pana Jezusa Chrystusa, a mimo to Pan Jezus mówi do tego tych ludzi: „ Nie wiem, skąd jesteście, odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy czynicie nieprawość.”  Możesz się modlić i czytać Pismo Święte oraz być aktywnym na wszystkich spotkaniach i usłyszeć słowa:  „Nie znam cię„  „Idź precz„ ale spójrzmy na dalszą część tego wersetu 27 z Ewangelii Łukasza 13 rozdziału: „odstąpcie ode mnie wszyscy, którzy czynicie nieprawość.„  Tutaj jest napisane, którzy „czynicie„ . Jest takie świeckie przysłowie: „Co było a nie jest, nie pisze się w rejestr”  i jeżeli było coś w tobie lub w twoim życiu, co nie podobało się Bogu i ty to wyznałeś Bogu i przepraszając Go odwróciłeś się od tego, to tego już nie ma. Pan mówi tutaj „czynicie” to znaczy, że nadal trwali w grzechu i to jest do nas przesłanie byśmy nie lekceważyli Boga, ale poważnie Pana Boga traktowali i zerwali z wszystkim co się Bogu nie podoba, z wszelkim rodzajem grzechu w naszym życiu, z tym co zasmuca naszego Pana. W Ewangelii Łukasza 19:41-44  tutaj mamy opisaną sytuację Pana, który był zasmucony postawą ludzi w Jerozolimie i serce Pana Jezusa Chrystusa było mocno zranione tym, jak ludzie postępowali i jak traktowali Boga, który ich kochał. W Bożym sercu powoduje to wielki ból, kiedy ludzie chodzą własnymi drogami niewiedząc  nawet o tym, że wchodzą w ten sposób w sidła niewoli grzechu diabelskiego związania na własne życzenie.

„A jeżeli tego nie usłuchacie, moja dusza w ukryciu płakać będzie z powodu waszego wygnania i moje oko zaleje się łzami, że trzoda Pana pójdzie do niewoli.” (Jeremiasza 13:17 . 14:17)

W liście do Efezjan 4:30 jest napisane: „A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia.”

Jeżeli naprawdę kochasz Boga i Pana Jezusa Chrystusa, to nie tylko nie chcesz zasmucać Boga, ale pragniesz Jemu się podobać sprawiając w Bożym sercu radość i przynosząc Jemu chwałę i uwielbienie dla Jego boskiego imienia: JEZUS CHRYSTUS