„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.„ (List do Efezjan 2:8-9)

Boża łaska to niezasłużona Boża przychylność. Pewien człowiek mieszkający w jednym z miast na śląsku jadąc samochodem nie miał włączonych świateł mijania, a był już blisko swego domu i myślał, że może jechać bez włączonych świateł i tuż za rogiem ulicy zatrzymał tego kierowce patrol policji drogowej i policjant wymierzył mandat 100 złotych. Zdarzenie miało miejsce kilkanaście lat temu. Kierowca prosił policjanta o litość mówiąc, że mieszka niedaleko bo 200 dalej ma dom, a ma słaby akumulator i już jest stary, praktycznie zużyty a nie stać go na nowy, ale policjant był bez miłosierdzia, żądał 100 złotych i koniec. Ten człowiek, kierowca samochodu mówi, gdyby ten policjant znał łaskę to nie tylko darowałby mu, anulował ten mandat, ale sam poszedłby do sklepu zakupił z własnych pieniędzy ten akumulator i sam by go założył i to jest właśnie łaska. Miłosierdzie jest to coś na co zasługujesz a czego nie otrzymujesz, a łaska jest tym na co nie zasługujesz a otrzymujesz. Miłosierdziem jest to, że zasługujemy na karę wiecznego potępienia a jej nie otrzymujemy mimo, że na nią zasługujemy, lecz Bóg okazał nam swoje miłosierdzie odpuszczając nam wszystkie nasze grzechy, a okazał nam swoją łaskę dając nam życie wieczne na które żadną miarą nie zasługujemy. Spójrzmy na historię łotra na krzyżu:

„Tedy jeden z zawieszonych złoczyńców urągał mu, mówiąc: Czy nie Ty jesteś Chrystusem? Ratuj siebie i nas. Drugi natomiast, odezwawszy się, zgromił tamtego tymi słowy: Czy ty się Boga nie boisz, choć taki sam wyrok ciąży na tobie? Na nas co prawda sprawiedliwie, gdyż słuszną ponosimy karę za to, co uczyniliśmy, Ten zaś nic złego nie uczynił. I rzekł: Jezu, wspomnij na mnie, gdy wejdziesz do Królestwa swego. I rzekł mu: Zaprawdę, powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju.„ (Ew.Łuk.23:39-43)

Chcę się skupić na tym drugim człowieku zwanym łotrem. Oto temu człowiekowi Pan Jezus Chrystus nie tylko okazał miłosierdzie odpuszczając mu jego grzech, ale także okazał mu łaskę powiadając:

„…dziś będziesz ze mną w raju.”

Już słyszę głos protestu religijnego świata, który woła „To niesprawiedliwe!!! Ten człowiek całe życie czynił zło i miałby się znaleźć w królestwie Boga? Pan Jezus Chrystus mu mówi „jeszcze dziś będziesz ze mną w raju” To prawda, ze człowiek ten prowadził niechlubne, złe życie i to jest właśnie Boża łaska, że nie tylko Bóg przebaczył mu jego grzechy, lecz to, że Pan Jezus Chrystus wprowadził go do Bożego Królestwa. Drogi czytelniku! Bóg jasno mówi w Swoim słowie:

„jak napisano: Nie ma ani jednego sprawiedliwego,…” (Rzym.3:10)

Apostoł Paweł w jednym ze swoich listów pisał:

„Albo czy nie wiecie, że niesprawiedliwi Królestwa Bożego nie odziedziczą? Nie łudźcie się!„ (1 Korynt.9:6a)

Dalej w liście do Rzymian pisze:

„…nie masz, kto by rozumiał, nie masz, kto by szukał Boga; wszyscy zboczyli, razem stali się nieużytecznymi, nie masz, kto by czynił dobrze, nie masz ani jednego.(…)gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej,” (Rzym.3:11-12.23)

Lecz jesteśmy usprawiedliwieni darmo z łaski Bożej przez odkupienie w Chrystusie Jezusie przez wiarę w Pana Jezusa Chrystusa, Jego dzieło dokonane dla nas na krzyżu Golgoty.

„Są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów, dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, aby On sam był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który wierzy w Jezusa.„ (Rzym.3:24-26)

W Psalmie 119:126 mamy napisane:

„Czas już,by Pan rozpoczął działanie,Gdyż naruszono zakon twój.”

Oto człowiek naruszył święte, nietykalne Boże prawo, które w konsekwencji grozi karą, lecz Pan Jezus Chrystus wziął grzech i karę na siebie, a Jego świętość, sprawiedliwość została przypisana nam na nasze konto, a nasze zło i cały nasz grzech został przypisany Panu Jezusowi Chrystusowi i On poniósł je na krzyż, abyśmy w Chrystusie byli sprawiedliwi przed Bogiem. W drugiej księdze Samuela 14:14b mamy napisane:

” My bowiem musimy umrzeć i jesteśmy jak woda rozlana po ziemi, której nie da się już zebrać; Bóg jednak nie odbiera życia, ale obmyśla sposoby, jakby skazanego wygnańca sprowadzić z powrotem.”

Każdy człowiek poprzez grzech jest oddzielony od Boga tak jak pierwsi ludzie zostali wypędzeni z ogrodu, ale Bóg na tym nie poprzestał lecz obmyślał sposoby jakby człowieka sprowadzić spowrotem do relacji z Nim. I oto obmyślił idealnie, perfekcyjnie doskonały sposób. A jest nim krzyż Pana Jezusa na którym umarł za nas Pan Jezus Chrystus i dla nas zmartwychwstał, abyśmy mieli z Nim relację, relację miłości, społeczność z żywym Bogiem. Apostoł Paweł w liście do Rzymian napisał:

„Bracia! Pragnienie serca mego i modlitwa zanoszona do Boga zmierzają ku zbawieniu Izraela. Daję im bowiem świadectwo, że mają gorliwość dla Boga, ale gorliwość nierozsądną; bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu.” (Rzym.10:1-3)

Mówi tutaj o ludziach gorliwych dla Boga i szczerych przed Bogiem, lecz starających się zasłużyć na niebo. Natomiast jesteśmy zbawieni tylko i wyłącznie przez zasługi Pana Jezusa Chrystusa przez Jego święte życie i Jego ofiarę przebłagalną złożoną za nas na krzyżu Golgoty. My jako ludzie nie jesteśmy w stanie sięgnąć nieba o własnych siłach przez własne dobre uczynki. Zbawienie jest tylko i wyłącznie przez Pana Jezusa Chrystusa, w Nim i przez Jego dzieło miłości poświęcenia się za nas.

kontynuując dalej ten temat zapraszam na: